در یک غروب مرطوب جمعه پروفسور اندرو مارتین استاد دانشگاه کمبریج بزرگترین معمای ریاضی جهان را حل می‌کند بعد ناپدید می‌شود.

دهانش آن‌قدر خشک بود که حس می‌کرد گونه‌هایش از داخل روی دندان‌هایش کشیده می‌شوند. از عمق سینه سرفه‌ای محکم کرد و احساس کرد از نظر بدنی فاصله بسیاری با ورزشکاری المپیکی دارد. انگشتانش بوی توتون می‌دادند.

از افسردگی بیزارم، از آن واهمه دارم، یا در حقیقت وحشت زده‌ام....

(داستان های انگلیسی،قرن 21م)

تام هازارد تازه به لندن و خانه ی قدیمی خود بازگشته است. او قصد دارد در این شهر بماند و معلم تاریخ یکی از دبیرستان های شهر شود

نور آفتاب از لای پنجره ها به داخل کتابخانه نفوذ کرده بود. نورا سید در گرمای کتابخانه کوچک مدرسه هازلدن در شهر بدفورد نشست. او روی میز پایینی نشسته و به صفحه ی شطرنج زل زده بود. تقریبا نوزده سال قبل از اینکه تصمیم بگیرد که دیگر نباشد.

(سرگذشتنامه،قناعت،امید،خوشبختی)

نورا شوکه بود. اما دلیل شوکه‌بودن او کمی با دلیل شوکی که بقیه محققان حاضر در آن قایق کوچک پارویی فکر می‌کردند، فرق داشت. شوک او ناشی از این نبود که نزدیک بود بمیرد. بلکه شوک حاصل از فهمیدن این موضوع بود که واقعا می‌خواست زنده بماند.