براتبرگ در نمایشنامههای کتاب سمت جنوب و چند نمایشنامهی دیگر، همان فرم و محتوای کتاب بازگشت مکرر را دنبال میکند، اما این بار تلاش میکند به موضوع آزادی از جهاتی دیگر نگاه کند.
او در هر چهار نمایشنامه میکوشد به میانجی سادهترین رفتار و گفتگوها نشان بدهد که چگونه دخالت در نظم طبیعی انسانی از بینبرندهی آزادی او است. هیچ موضوعی برای او از این امر مهمتر نیست. اینکه آزادی اساساً آنجا محقق میشود که در نظم خودساختهاش مداخلهای نشود و هر نوع مداخلهای با هر بهانه، نیت و هدفی موجب خدشهپذیری آزادی و حتی نابودی آن میشود.
براتبرگ در هر چهار نمایشنامه شخصیتهایی را خلق میکند که به بهانههای واهی میکوشند در آزادی دیگری مداخله کنند، ارادهی دیگری را به کنترل خود درآورند و او را چه از سر خیرخواهی چه بر اثر هر نیت و هدف دیگری به مسیر دلخواه خود سوق بدهند.