ده سال پیش زمانی که جس هفت ساله بود مرد زاغی مادرش را به قتل رساند و زخمی به دختر زد که هرگز بهبود پیدا نکرد.

داستان دربان هتلی است که هر شب دارد مینویسد؛ هتلی ها را و خودش را مثل کارآگاهی که مشامش آکنده از بوی تعفن یک جنازه است

اولین جونز فقط میخواست داستان های ترسناک بخواند.نه اینکه خودش بخشی از این داستان ها شود.

در سکوت شب، ترانه باران بر تخته‌های چوبی سقف خانه‌اش، دلنوازتر شده بود. یک لحظه بیرون رفت. آهنگ‌ تر باران کمی تند می‌نواخت. باد ملایم می‌وزید. درختان به آهستگی می‌رقصیدند...

کتاب "همکار" دو شخصیت اصلی داستان یعنی داون شف و ناتالی دو قطب متضاد در یک شرکت هستند که درگیر ماجرایی رازآلود و جنایت بار می‌شوند...

داستان های کوتاه از این جهت همیشه برایم جالب بوده که باعث میشود خواننده بدون این که حتی فرصتی برای خستگی پیدا کند از قصه لذت برده و فحوای کلام را بفهمد و چه بسا اگر نویسنده خلاقیت بالایی داشته باشد.