اتیپل مینیاتوری است از زندگی مردمانی که زیر سایه‌ سهمگین دیکتاتوری روزگار می‌گذرانند

در گرمای شدید روز بعد بود که متوجه شدم او شب قبل مرده است.البته چندان تفاوتی نداشت،حتی بوی شدید تعفن او هم برایم مهم نبود.

ملک پروان. اگر نتوانم خط و خبری از ثری برایش ببرم می میرد. و اگر ملک بمیرد، اگر دق کند نمی دانم من سروکارم به چه روزگاری بیفتد

رئالیسمی که در دل خود علاوه بر روایت فرو افتادن آدم‌ ها، درگیر نمایش هولناک و گاه جبری زندگی دیگران و خُرده‌ شخصیت‌ها نیز هست...

جوان شهرستانی بی مایه ای بود که همیشه دوروبر باجه تلفن می پلکید و روی گونه اش جای زخم سالکی بود...