میل به ساخت زندگی بهتر در چنبره ای از خیال و واقعیت که در آن روزها متصور بود. مبارزه ای برای از دست ندادن و تلاشی برای به دست آوردن. پرسشی تامل برانگیز که آیا همه تلاش های انسان برای تحقق آنچه اتفاق افتاد و می توانست بشود، ارزش آن همه فداکاری و از خود گذشتگی را داشت؟ ایا می توان برای ایجاد معنای زندگی بهتر ، تنها با تکیه بر حقیقیت و راستی چنین مسیری را پیمود ؟ یا در این روند هر آنچه آدمی می پندارد، درست است ؟