با کبری مشغول شستن ظرف‌ها بودم که پرده‌ دالان کنار رفت و صفدر میان حیاط پرید.

دوستی نداشتم .«آدم هایی بودند که از یکدیگر پیشی بگیرند تا به تو نزدیک شوند.» از زندگی و همه بریده ، گریزان از آدم ها ، با دنیا قهر بودم ،با عالم و آدم سرجنگ داشتم .

از مغازه اوستا گری همیشه بوی دود و لحیم جوشکاری می آید و نفس آدم را تنگ می کند. برای همین از بابا ممد می پرسم. بابا ممد بازارچه به این بزرگی چرا همیشه این جا می شینی؟

همیشه پلاکش را آویزان می‌کرد به دوربین تانک، به همه می‌گفت من که شب و روز تو این تانکم این تانک بدلِ منه.

همه چیز دارد مفهومش را از دست می دهد. زندگی، مقاومت دوست داشتن رابطه... همه چیز انگار مانند چای یخ کرده از دهن افتاده است.

نوجوانی بازیگوش، کنجکاو و باهوش به همراه پدربزرگ و مادربزرگش در خانه‌ ای محقر زندگی می‌کند؛ پدرش اسیر اعتیاد است و