«برای بار آخر بخند» اثری روایی و تازه در حوزه داستان نوجوان است. اثری که با نگاهی متفاوت به زندگی یکی از جوان‌ترین مرشد‌های زورخانه به نام مرشد عباس دائم الحضور، داستانی متفاوت از او و رفیق شفیقش پهلوان سعید طوقانی را بازگو می‌کند.

در غیاب شوهرم، مادر شوهرم از خانه بیرونم کرد و راهم به خانه زینال بندری افتاد.

در این کتاب با دختری به نام طوبا همراه می‌شویم و از کودکی تا سالمندی‌اش را به نظاره می‌نشینیم. در این همراهی با آنچه در روزگار طوبا طی چند دهه جریان داشته آشنا می‌شویم؛ او نمادی است از زنانی که سالیان سال به‌خاطر محدودیت‌هایی که به آن‌ها تحمیل شده، همواره از مردان عقب مانده‌اند و هیچ‌گاه طعم استقلال را نچشیده‌اند. هنگامی که طوبای جوان پدرش را از دست می‌دهد، برای نجات مادرش از ازدواج با پسرعموی پیرش، خود به ازدواج مرد در می‌آید و این نقطه‌ای است برای اینکه زندگی زن شکلی متفاوت به خود بگیرد.

روزنوشت های سفری چند ماهه به سرزمین دوچرخه و لاله

داستان با احمد گل آغاز می شود. احمد گل رعیتی دهاتی ست و بر روی زمین های خانی کار می کند و سهمی به اندازه ی گذران روزگار می گیرد و باقی را به ارباب تحویل می دهد و هر روز گرسنه و فقیر تر از دیروز می شود. همسرش تسلیم مرگ شده است و ...

زندگی از قانون نانوشتۀ «گل نزنی، گل می‌خوری» تبعیت نمی‌کند!