همیشه از عشق سخن باید گفت...

روایتی دست‌ اول از روزهای سقوط کابل...

قصه دختری به نام روشنک که بختی خاکستری دارد، یا سپیدبختی در انتظار اوست یا سیاه بختی

سیدبابا می گوید زنش با مرد دیگری رابطه داشته، و شایعات و احتمالاتی نیز درباره خودش در رابطه با زنی در ده بالا هست....

می‌ایستم پای پنجره. آسمان، آن‌سوی این اتاق، پشت این دیوارهای قطور گچی، آن سمت کله‌ی محدود و فکرهای کوتاه من، وسیع و روشن است و رنگی فروتن دارد، بدون لکه‌ای ناجور یا خطی ناهموار، بی‌وزن، بی‌نیاز، خاموش.

در سرزمینی خیالی که «چهاردیوار» نام دارد، مردم مدت‌هاست با خشکسالی مردافکن و دهشتناکی دست به گریبان‌اند.