"از تمام اندام فیروز آب سیاه می‌چکید و در سرمای سالن بدنش آشکارا شروع به لرزیدن کرد. موغ، خرناس کشید و هومان رویش را برگرداند. چشمش که به موغ افتاد به‌طرفش هجوم برد ولی بین راه پاهایش خشک شدند."

این کتاب داستان بلند طنزی است که بدون مقدمه شروع می‎شود؛ پسری که برای گذراندن دوران خدمت سربازی به تهران آمده و خانه اجاره کرده، همسایه خانمی میان‌سال به نام «گل» می‌شود که مادرزن صاحبخانه است.

(مجموعه داستان ایرانی)

تمام لحظه های عمر من، کنار تو... چرخیدن در تاریکی بود...!

ما آدم های بیچاره ای بودیم و ستوان مکری بیچاره تر از ما.