اوستین فریمن هنگام نگارش آثارش به جزئیات توجه می‌کرد و آزمایش‌هایی را که در داستان‌هایش توضیح داده بود خود شخصاً انجام می‌داد...

در یک شب تاریک در شهر نیویورک، دو غریبه به‌طور اتفاقی با هم آشنا می‌شوند.

دست یک انسان بود، که در بخش آرنج خمیدگی داشت. انگشتانش به سمت شینیچی بودند و او را نشانه می‌گرفتند، انگار پسرک را به سوی خود فرا می‌خواندند.

دست یک انسان بود، که در بخش آرنج خمیدگی داشت. انگشتانش به سمت شینیچی بودند و او را نشانه می‌گرفتند، انگار پسرک را به سوی خود فرا می‌خواندند.

دست یک انسان بود، که در بخش آرنج خمیدگی داشت. انگشتانش به سمت شینیچی بودند و او را نشانه می‌گرفتند، انگار پسرک را به سوی خود فرا می‌خواندند.

دست یک انسان بود، که در بخش آرنج خمیدگی داشت. انگشتانش به سمت شینیچی بودند و او را نشانه می‌گرفتند، انگار پسرک را به سوی خود فرا می‌خواندند.