خیلی از موفقهای مضطرب، کمالگرایی را ابزاری میدانند برای اجتناب از احساسات آزاردهنده حاصل از شرم و نقد شدن، و تا سرحد پرکاری به خودشان فشار میآورند تا به استانداردهای دست نیافتنی بی نقص بودن برسند.
نیل برتون با کاوش در ماهیت اختلالاتی همچون اسکیزوفرنی، افسردگی، اختلال دوقطبی و... به واکاوی ذهن، بدن، زبان و خلاقیت انسان میپردازد و پرسشی را که سالهاست نقل زبان همگان شده دوباره پیش میکشد: آیا رابطهای بین نبوغ و دیوانگی وجود دارد؟
((فراتر رفتن)) با ترکیب روانشناسی مدرن و دیدگاه های آبراهام مزلو به ما نشان می دهد برآورده ساختن نیازهای اساسی که شاید در این دوران خیلی از ما با آن درگیر هستیم، نه تنها مانعی برای رشد نیست