حداقل می‌شد احوالم خوب باشد. چرا خوب نیست؟ نه بی‌ حوصله‌ام و نه ترسیده‌ام. دردی ندارم. چیزی آزارم نمی‌دهد

صداهای آن‌ها هنوز در گوش ماست؛ صداهای همه‌ی آن‌ها که به پیشواز فاشیسم رفتند، میدان‌ها را قرق کردند، خیابان‌ها و گذرها را بستند و کارناوال فاشیسم را همچون مناسک باستانی آیینی کهن، به‌جا آوردند.

اتاق شخصیت

برنهارد با طنز تسخیرکنندۀ خود در هر داستان کوتاهش ضربۀ سهمگینی به خواننده وارد می‌کند.

(داستان های آلمانی،قرن 20م،داستان موسیقی شناسی،وین اتریش)

(داستانهای آلمانی،قرن 20م)