کتاب به سوی علفزار بلند

خانه، با تمام آشنایی و گرمایش، گاهی بدل می‌شود به نماد محدودیت؛ جایی که پنهان شدن از نگاه والدین و یافتن هویتی مستقل، در دل کودک شکوفا می‌شود. اما این سفر، تنها یک بازی کودکانه نیست. علفزار بلند، استعاره‌ای‌ست از سفر درونی هر انسانی به سوی خویشتن، به سوی ترس‌ها و آرزوهای ناشناخته‌اش. در دل این دشتِ بلند و بی‌انتها، پسرک با مفاهیمی چون دوستی، اعتماد، دل‌سپردن، رهایی و آرامش مواجه می‌شود. او یاد می‌گیرد که پنهان شدن همیشه راه‌حل نیست، که گاهی باید در دل ترس قدم گذاشت تا به درک عمیق‌تری از عشق و پیوند رسید.