این نمایشنامه با استفاده از طنز و کنایه به بررسی موضوعات عمیق انسانی و اجتماعی می پردازد و یکی از نمونه های بارز سبک خاص دورنمات در نمایشنامه نویسی است.
چارلز دیکنز در مجموعۀ داستانهای ارواح قدرت جادویی قلمش در ترسیم فضاهای تاریک و ترسناک را به کار میگیرد تا از تخیلات سویۀ بازیگوش ذهنش کابوسی زنده و باورکردنی برای مخاطب بسازد: صندلی کهنهای که از رازهایی سرنوشتساز خبر دارد؛ دوستی نویافته در مهمانی خلوتی در خانهای قدیمی که فردا صبح درمییابی هیچکس جز تو او را ندیده است.
در رمان "دبلیو یا خاطرهی کودکی"، پرک دو داستان موازی را روایت میکند. داستان اول، خاطرات کودکی خودش در زمان جنگ است؛ مرگ پدر، جدایی از مادر و بیخبری از سرنوشت او و گذران زندگی در شهری کوچک که از جنگ دور است اما در آن شرکت میکند. و بعد بازگشت به پاریس و روایت پاریس رها شده از اشغال نازیها، آشویتس و اردوگاههای مرگ و نظامهای دیکتاتوری.