نخستین چیزی که بعد از خواندن این کتاب به خاطر خواهیم سپرد، تنش معنایی واژه «اتوپیا» است. به نظر میرسد در دست کم پنج قرن گذشته با دو سطح از اتوپیاپردازی مواجه بودهایم....
بوشنر در این اثر، برخلاف"مرگ دانتون" و"وویتسک"، بهجای تکیه بر منابع تاریخی و مستند، از منابع ادبی و نمایشی مشهور زمان خود مثل"هاملت" و "هر طور میل شماست" شکسپیر، "تریسترام شندی" اثر لارنس استرن و"فانتازیو"ی آلفردو موسه الهام گرفته است.
«انسان و سمبولهایش»، کتابی است ساختارشکن که روان ِ آدمی و سمبولهای عمیقِ جاگرفته در زوایای ِ آن را میکاوَد، نشانههایی که جهانِ بیرونی را شکل و فُرم میبخشند.