آنچه از حوزۀ فلسفه انتظار می‌رود پاسخ به سؤالات بنیادین بشر و از جمله مهمترین آنها، "معنای زندگی" است.

ما همواره آن‌قدر دنبال موفقیت می‌دویم که دیگر فرصتی برای اهمیت دادن به تفکرات و عواطفمان باقی نمی‌ماند! نیل برتون در ادعایی بدیع و جالب می‌گوید این هنر شکست/شکست خوردن است که چنین فرصتی را لابه‌لای دوندگی‌های جنون‌آمیز روزانه‌مان فراهم می‌کند. در نتیجه، ما بعد از بازتعریف مفهوم «دستاورد یا موفقیت»، تازه متوجه اهمیت و زیبایی «نرسیدن یا شکست» می‌شویم.

"سایکوسیس 4:48" متنی است مُثله شده، در خود منفجر و فروپاشیده، چنان‌که خودِ کین در یکی از همین قطعات می‌نویسد: «ذهن من توی هجومِ همین تیکه‌پاره‌های مُثله‌شدۀ درهم و برهمه»؛ هجومی جنون‌آسا از مونولوگ، دیالوگ، اعداد، شعر، ارجاعات کتاب مقدسی، خطابه، هذیان و ...

این کتاب مثلث عشق یک زن جوان به نام الفرید سوانکورت و دو خواستگارش را با پیشینه‌های بسیار متفاوت توصیف می‌کند.

"حسرت"، به همه‌ی آن شکاف‌های عظیمی که ما را دوشقه کرده‌اند، از منظر بخشی از طریقت شناخت خویشتنمان نگاه کرده و هرآنچه زندگی‌ نشده‌ است را بخشی از مسیر زندگی شده و درجریان می‌بیند که باید در پی‌اش بود.

مامان ها می تونن بهترین چیزی باشن که تصورش رو می کنین.