ما همواره آن‌قدر دنبال موفقیت می‌دویم که دیگر فرصتی برای اهمیت دادن به تفکرات و عواطفمان باقی نمی‌ماند! نیل برتون در ادعایی بدیع و جالب می‌گوید این هنر شکست/شکست خوردن است که چنین فرصتی را لابه‌لای دوندگی‌های جنون‌آمیز روزانه‌مان فراهم می‌کند. در نتیجه، ما بعد از بازتعریف مفهوم «دستاورد یا موفقیت»، تازه متوجه اهمیت و زیبایی «نرسیدن یا شکست» می‌شویم.

"سایکوسیس 4:48" متنی است مُثله شده، در خود منفجر و فروپاشیده، چنان‌که خودِ کین در یکی از همین قطعات می‌نویسد: «ذهن من توی هجومِ همین تیکه‌پاره‌های مُثله‌شدۀ درهم و برهمه»؛ هجومی جنون‌آسا از مونولوگ، دیالوگ، اعداد، شعر، ارجاعات کتاب مقدسی، خطابه، هذیان و ...

این کتاب مثلث عشق یک زن جوان به نام الفرید سوانکورت و دو خواستگارش را با پیشینه‌های بسیار متفاوت توصیف می‌کند.

مامان ها می تونن بهترین چیزی باشن که تصورش رو می کنین.

"حسرت"، به همه‌ی آن شکاف‌های عظیمی که ما را دوشقه کرده‌اند، از منظر بخشی از طریقت شناخت خویشتنمان نگاه کرده و هرآنچه زندگی‌ نشده‌ است را بخشی از مسیر زندگی شده و درجریان می‌بیند که باید در پی‌اش بود.

رمان "جبران می‌کنم" درباره دختری جوان به نام فیکسی است که در خانواده‌ای پیچیده زندگی می‌کند. شعار پدر فیکسی این است: «خانواده مهم‌ترین چیزه.» با درگذشت پدر، او در موقعیت بغرنج‌تری بین زندگی خانوادگی و زندگی‌ای که آرزویش را دارد گیر می‌افتد...