این کتاب تلاشی است برای کشف لایههایی از تجربه فضایی که در سکوت، در توقف زمان و در حسهای بینام جریان دارند. اینجا معماری نه فرم است و نه عملکرد؛ بلکه پدیدهای است روانی، ذهنی و حسی که از درون آدمی زاده میشود.
در «دژاووی معماری»، ما با تجربه هایی مواجه می شویم که همزمان آشنا و ناآشنا هستند. این کتاب تلاشی است برای کشف بعدهای پنهان در فضاهایی که تصور میکنیم می شناسیم، اما آیا واقعاً در آنها زیسته ایم؟