یک رمان هیجان‌ انگیز و پیچیده که مخاطب را با خود به دوران جنگ جهانی دوم و دنیای علم و جاسوسی می‌ برد

(داستان های فارسی، قرن 14)

نگاهی قدرتمند، تکان دهنده و خیره کننده به مرگ...

هرکسی سرنوشتی دارد که دست خودش نیست توی هواست،می رقصد،مثل برف

شوپنهاور زندگی را سراسر «سپری کردن» و «پشت سر گذاردن» دانسته و هدف زندگانی را نه لذت‌جویی، که فرار از رنج‌ها معرفی کرده است.