کتاب طبقهبندی وزنهای شعر فارسی براساس جزوههای دستنویس ابوالحسن نجفی تألیف شده و به کوشش امید طبیبزاده به چاپ رسیده است. این اثر اولین بار در سال 1395 منتشر شده و 490 صفحه دارد.
ابوالحسن نجفی از تأثیرگذارترین و پرکارترین زبانشناسان و مترجمان ایرانی بود. او در زمینهی ترجمه، دستور زبان، وزن شعر فارسی و ویرایش آثاری تألیف کرده است. نجفی همواره میکوشید تا علم و دانشش را به نسل بعد منتقل کند. او در حوزهی ترجمه بیشتر با ترجمهی فارسی کتاب خانوادهی تیبو شناخته میشود. ابوالحسن نجفی در دیگر حوزههای ادبیات هم آثار باارزشی همچون غلط ننویسیم، فرهنگ عامیانهی فارسی و مبانی زبانشناسی را تألیف کرده است. آثاری که هنوز هم خوانده شده و حتی به عنوان منبع درسی در دانشگاه تدریس میشوند.
امید طبیبزاده استاد زبانشناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است. او معمولاً در زمینههای واجشناسی، آواشناسی و وزن شعر فارسی پژوهش میکند. طبیبزاده پیش از آنکه کلاس وزنهای شعر فارسی در مرکز نشر دانشگاهی تشکیل شود، به دیدن ابوالحسن نجفی رفت. از او پرسید که از کجا میتواند نظراتش را دربارهی وزن شعر به و بهخصوص طبقهبندی اوزان شعر بخواند. در آن زمان کلاسهای وزن شعر در مرکز نشر دانشگاهی تشکیل نشده بود. ابوالحسن نجفی تصمیم گرفت که هفتهای یک جلسه به طبیبزاده درس بدهد. بعدها طبیبزاده پایاننامهاش را با موضوع وزن شعر نوشت.
ابوالحسن نجفی کمی پیش از مرگش دستنوشتههایش با موضوع وزن شعر فارسی را به طبیبزاده داد تا او آنها را به شکل کتابی جامع دربارهی طبقهبندی وزنهای شعر فارسی منتشر کند. نمونههایی از این دستنوشته در کتاب آورده شده است. این کتاب شاید جامعترین کتاب قرن اخیر با محوریت شعر فارسی باشد.