این مجموعه چهارمین مجموعهی داستانهای کوتاه این نویسنده است. آنچه این اثر را از سایر آثار مارکز متمایز میکند، محل وقوع حوادث و فضای داستانهاست. به این معنی که داستانهای این مجموعه، بدبیاریهای مردمان آمریکای لاتین در مکانهایی دوردست و در اروپا را تصویر میکند و نویسنده با الهام از حرفهی روزنامهنگاری که اهمیت بسیاری برای آن قائل است، با گذری از نئورئالیسم جادویی، خاطرات اعجابآور خود را به رشتهی تحریر میکشد. وجود شخصیتهایی چون پابلو نرودا، چزاره زاواتینی و دیگران در متن داستان مؤید این مسئله است. خود مارکز در مصاحبهای گفته است: «این داستانها قطعا، قطعاتی از خاطرات خود من هستند که آنها را از دفتر گمشدهام بازسازی و بازآفرینی کردهام.»