این مجموعه را می توان فرم تکمیل شده از غزل هایی توصیف کرد که "حسین صفا" در سه مجموعه از غزل های قبلی اش، یعنی "منجنیق"، "وصیت و صبحانه" و "غربت" عرضه کرد.

(داستانهای ترکی،ترکیه،قرن 20م،برنده جایزه ی بزرگ مولانا،1998)

(داستانهای روسی،قرن 20م)

این صد نامه که آنها را منتشر می کنم، یاد مانده ای است از عشق ها و محبوبه های من که نمی خواستم آنها را منتشر کنم مبادا به کسی خیانت و ظلم کرده باشم.

اثر فوق سعی دارد با پژوهش در آثار دریدا، فوکو، دلوز و سیکسو به وارسی و نقد تفکر قالبی بپردازد...

این واقعیت را نمیتوان نادیده گرفت که نه همه‌ دشمنی‌ ها ابدی‌ اند و نه همه‌ دوستی‌ ها. ..

سرم را می برم پایین تر و یواش، طوری که نعیمه و ژیلا که آن روبه رو، جلوی درشان ایستاده اند نشنوند می گویم «اسمت را که ننوشتم

غزل سیب مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه منیرالدین بیروتی است که همه در دهه‌ ۹۰ نوشته شده‌اند

دندان جنایت درام راک مهیج و نوآورانه