فقط اگر تصور کنیم که در پشت عروسک هایی که شخصیت اصلی نمایش با آن ها بازی می کند، می توان دختران کوچکی را با گوشت و پوست و استخوان یافت.

مایاکوفسکی در «حمام» موقعیت های مضحک و حمقانه ای را به تصویر می کشد و قهرمانان خود را در آن موقعیت ها گرفتار می کند.

معلوم نیست که چند ساله با این وضع دیوارها داریم زندگی می کنیم

ما کارهای زیادی می‌‌‌کنیم که برامون خوب نیست.

در این نمایشنامه می توان بعینه ریشه های اندیشگی بوال را در آنچه او بعدها تئاتر ستمدیدگان خواهد نامید ردگیری کرد