برای توست که میخوانم، تانیا، ای کاش میتوانستم خوش تر از این بخوانم، آهنگین تر از این، اما در آن صورت شاید هرگز به شنیدن آوازم رضایت نمی دادی. تو به آواز دیگران گوش داده ای و آوازشان هیچ گرمایی به تو نبخشیده. آن ها یا بیش از حد زیبا خواندند، یا کم تر از آنچه انتظار داشتی. نمی دانم بیست و چندم اکتبر است.