آپارتمانشان آخرین آپارتمان یک برج بلند است. به دیوار اتاق خواب تصویر یک منظرهزده شده است. منظره دریاست. طلوع خورشید و دو پرندهای که رو به دریا میروند. صبح دوش آب سرد. نوشیدن قهوه بی، شکر همراه برشی کیک و مارمالاد....
دبورا الیس از زبانی ساده، قانعکننده، شخصیتهای به یاد ماندنی و انبوهی از جزئیات تخیلی در این نگاه دردناک به هزینههای انسانی جنگ استفاده میکند که همچنین یک داستان شگفتانگیز امیدبخش برای بقا است.
باور کرده بودم که در این مملکت دیوانه بودن بهنفع آدم است. اگر خودم را به دیوانگی نمیزدم، سالهای سال هم نمیتوانستم ترفیع بگیرم. اگر تقلید دیوانگی این است، خدا میداند خودش چه عالمی دارد...