ششمین دفتر از دفترهای هفتگانه‌ دفترهای سالخوردگی به نام روزی که ما سوار قطار شدیم...

شب از جنگل شعله ها می گذشت، حریق خزان بود و تاراج باد.

از من نخواه که دوستت نداشته باشم عشق اگر بمیرد زندگی بال هایش را می گشاید و می پرد چنان پرنده ای که ناگهان بهراسد

برای تنهایی ابدی ما / چه فرقی می کند / که آب دریا / شور باشد یا شیرین / اگر دریا طغیان کند / تنهایی ابدی ما / در لایتناهی گم می شود.