(شعر کردی)

دفتر شعری است از اندیشه فولادوند، بانویی که شاید او را بیشتر به‌عنوان بازیگر بشناسیم، اما سابقه‌اش در سرودن شعر به سال‌ها پیش از بازیگری باز می‌گردد.

نمی‌دانم چه بگویم. عشق بازی بود دیگر! سرو سری که مثل همیشه با لبخندها و دزدیده نگریستن‌ها و چشمک زدن‌ها آغاز می‌شود و از دیدارهای گه گاهی و طنازی و رمیدن‌ها و آرمیدن‌ها مایه می‌گیرد.

آه، باران...؛ ریشه در اعماق اقیانوس دارد، شاید

اگر سخنی به گزاف گفتم / اما سرانجام پناه من در شعر بود...

کتاب در بردارنده 216 شعر کوتاه است