ماه نشین ماهرو، به ماه ! به مهتاب خیره کن این خوفناک مردمِ مرداب

خواننده ای اتفاقی نمی یابد این کتاب های غریب/ هربار که آمده ام بنشینم و بنوشم این جا

ستاره‌‌های پلاستیکی اتاقم دیگر مثل سابق نمی‌درخشند ...

می‌خواهم آزادش کنم حال بند او در دستانم است...

از من نخواه که دوستت نداشته باشم عشق اگر بمیرد زندگی بال هایش را می گشاید و می پرد چنان پرنده ای که ناگهان بهراسد