(شعر کردی)

دفتر شعری است از اندیشه فولادوند، بانویی که شاید او را بیشتر به‌عنوان بازیگر بشناسیم، اما سابقه‌اش در سرودن شعر به سال‌ها پیش از بازیگری باز می‌گردد.

در این کتاب شعر نو ایران تا آغاز دهه‌ی هشتاد بررسی و نقد شده است.

آه، باران...؛ ریشه در اعماق اقیانوس دارد، شاید

چه کسی می توانست باور کند که این پرندگان سرانجام به خانه باز می گردند و این آب گرم مانده در قفس را می نوشند همه ی این سال های عمر ما در این باور تلف شد که خوردن آب گرم قفس را پرندگان چه می نامند: نوشیدن خوردن حسرت مردن؟ آیا ما هیچ این ترانه را از پنجره ها شنیده بودیم...

(شعر نو فارسی)