«در حوزه مطالعات سینمایی آکادمیک، لذت سینه فیلیا را عموما هم ناپسند شمردهاند و هم نادیده انگاشتهاند. در نظر کریستین کیثلی اما این مقوله آن اندازه جدی هست که جنبههای خاصی از آن سزاوار بررسی مفصل باشد و بر همین اساس سینه فیلیا و تاریخ، یا وزیدن باد بین درختها رویکردی زنده و خلاق از این موضوع به دست میدهد. من به ویژه مفتون پرداخت متهورانهای شدهام که کیثلی از آندره با بازن به عنوان یک سورئالیست نمونه ارائه میکند.» جاناتان رزنبام افراد سینه فیل به طور معمول جزئیات حاشیهای و تصادفی موجود در تصویر سینمایی را فتیشیزه کردهاند: ژست و حالت یک دست، وزیدن باد بین درختها و مانند آن. کریستین کیثلی نشان میدهد آن گرایش تماشاگرانهای که این قبیل مواجهات سینمایی را رقم میزند گردار مشاهدتی که مشخصهاش برگرفتن توجه از عناصر بصری اصلی حاضر در تصویر و هدایت آن به چیزهایی غیر از این عناصر اولیه است- در واقع پیوندهای روشنی با سرآغازهای فیلم و سینما بر طبق تعریف آندره بازن، رولان بارت و دیگران دارد. کیثلی در پیامدهای این نگرش ویژه، این هستیشناسی، کندوکاو میکند و ایده «حکایت سیته فیلیایی» را به عنوان نوع جدیدی از نقد پیش مینهد، روشی در حوزه نگارش تاریخی که تجربه این لحظات فرار را افزون بر تقلید کردن بسط میدهد