تئودور اشتورم (۱۸۸۸-۱۸۱۷) از نویسندگان و شاعران بزرگ آلمان و یکی از نمایندگان برجسته مکتب رئالیسم شاعرانه» است.
او که در مناطق ساحلی شمال آلمان زندگی میکرد در آثارش به شکلی استادانه طبیعت خشن دریا زندگی روستایی و تضادهای درونی انسان را به تصویر میکشید.
اشتورم با نوولاهای عمیق و ماندگارش به ویژه «ایمن زه» و «سوار بر اسب سپید» به شهرتی جهانی دست یافت.
سوار بر اسب سپیده (1888) Der Schimmelreiter)، آخرین و تحسین شده ترین اثر اشتورم و یکی از شاهکارهای ادبیات آلمانی است.
این نوولا که ریشه در افسانه های محلی دارد داستان ها و که هاین، مدیر جوان و روشنفکر سدسازی را روایت میکند که دانش و اراده خود را در برابر خرافات مردم روستا و قدرت ویرانگر طبیعت قرار می دهد.
این اثر نمادی قدرتمند از نبرد انسان با سرنوشت تقابل سنت و مدرنیته و تنهایی یک قهرمان تراژیک است. سوار بر اسب سپیده با فضاسازی وهم آلود و زبان شاعرانه اش نمادی از تقابل انسان با دریای خروشان و عناصر ماورایی است. و پیرنگ هایی چون عشق مرگ و استقامت را کاوش میکند.
این اثر یک شاهکار کلاسیک برای تمام دورانها است.