کالیستو الوئی دِ سیلوس اِ بِنِویدس دِ باربودا، مُرگادوی آگرای فریماس، امروز چهلونه سال دارد، زیرا در سال ۱۸۱۵، در روستای کاسارلیوس، از توابعِ میراندا، زاده شده است.
پدرش، نیز کالیستو، شهسوارِ نجیبزادۀ دارای نسبنامۀ رسمی و شانزدهمین نوادۀ پسریِ باربوداهای آگرا بود. مادرش، دُنا بازیلیسا اسکولاستیکا، از خاندانِ سیلوسها بود، صاحبمنصبانِ عالیرتبۀ کلیسا، فرماندهانِ فرقههای مذهبی، خونی پاک، که در زمانِ پادشاهِ ما، دُن آفونسوی اول، بنیانگذارِ میراندا، دیگر خونی اصیل به شمار میآمد.
پسرِ یگانۀ مُرگادوی آگرای فریماس، تحصیلاتِ لاتینِ خود را در مدرسۀ علوم دینیِ براگا به پایان رساند و برای دکترای in utroque jure (در هر دو حقوق _ کلیسایی و مدنی) در نظر گرفته شده بود. اما، چون پدرش درگذشت و مادرش به دلیلِ تنها ماندن در کاخِ کاسارلیوس، با ادامۀ تحصیلِ او مخالفت کرد، کالیستو، به عنوانِ پسری نیک، از مسیرِ علم صرفنظر کرد، اندکی به ادارۀ خانه پرداخت و بسیار، به مطالعۀ کتابخانۀ غنیای که بخشی از آن از نیاکانِ پدریاش و بخشِ بزرگترش از دکترهای حقوقِ کلیسایی، کشیشان، قاضیانِ دیوان شرع، استادان دانشگاه، سرودخوانانِ کلیسا، سرکشیشان و اسقفها، خویشاوندانِ بس شریفِ مادرش، به ارث رسیده بود.
مُرگادو، در آستانۀ بیستسالگی، با دخترعموی درجه دومِ خود، دُنا تئودورا باربودا دِ فیگروآ، مُرگادای تراوانکا، ازدواج کرد؛ بانویی با درایتی کمیاب و در خانهداری بسیار دقیق، و بیش از آنچه برای داشتنِ قضاوتی نیک لازم است، نادان.
با یکی شدنِ این دو ملکِ موروثی، خانۀ کالیستو به بزرگترینِ ولایت بدل شد؛ و با گذرِ ده سال، به چشم، رونق گرفت و در این افزایش، قناعتی که مُرگادو لذایذش را به آن محدود کرده بود و علاوه بر آن، طبعِ خسیس و سختگیرِ دُنا تئودورا، سهمِ بزرگی داشت.