در شبهای بدون ماه، مردان و پسران جبله، شهر غبارآلود ماهیگیران در ساحل سوریه، فانوسهایشان را جمع می کنند و با کم صداترین قایقهایشان به راه می افتند. پنج یا شش قایق کوچک، با دو سه ماهیگیر در هر کدام. نزدیک دو کیلومتر آن طرفتر، در دریای سیاه قایق ها را دایره وار قرار می دهند، تورهایشان را میاندازند. تصویر نور فانوس هایشان که روی آب بود، به ماه میماند.
آری براستی.... که به زیبای بزرگان پارسی از هجران و وصال، شعرهای بسیار سرودهاند از چشم و لب یار لیک هنگامهی رنج در صنوبر غم هجرانش جدایی از چشم و لب یار نیست بلکه جدایی مردمان از یکدیگرند و هر شهر تاریخی که پارهای از تن این مادر بزرگ ایران است به ناحق جدا شده جای زخمی ست عمیق از تبر دژخیمان این سرزمین بر جان این درخت کهنسال...