کتاب زنان نالایق

مادرم از آن‌ها برایم گفته بود، از زمانی که هنوز اینترنت وجود داشت.
می‌گفت دنیا آن زمان هنوز باور داشت اینترنت برای همیشه خواهد ماند. حالا تلفن‌ها بی‌ارزش شده‌اند. صفحه‌هایی سیاه و ساکت. مادر همین را گفته بود «صفحه‌های سیاه و ساکت» و موبایل بی‌استفاده‌اش را نشانم داده بود. برایم تعریف کرده بود دنیا پیش‌تر چطور بود. این‌که مردم همه چیز را روی همان صفحه‌ها انجام می‌دادند و باور داشتند در بعضی کشورها برق را برای هوش مصنوعی قطع کرده‌اند. برای مهار پیشروی‌اش، گسترش قدرتش، استقلال و اشتیاقش برای سلطه بر آفریننده‌اش. اینکه پس از خاموشی نهایی دنیا دیگر بهبود نیافت، بازسازی نشد، از نو آغاز نشد، چون طبیعت با درجه‌ای نو از ویرانی، کار را تمام کرد.