دی خیلی تنها بود. من هم تنها بودم. زندگی عرصه‌ تنهایی بود.

اگرچه دانک و اِگ تناسبی با هم ندارند، اما سرنوشتی عجیب در انتظار آن‌هاست.

با صدای فریاد خودش هراسان چشم گشود؛ دست لرزانش را روی قفسه‌ی سینه‌ کشید و با نفس عمیقی سعی کرد تپش قلبش را آرام کند. هرازگاهی کابوس‌هایی سراغش می‌آمدند که تاریخ انقضایش خیلی وقت پیش سر آمده بود.

گمون نکنم تا حالا کتابی نوشته باشی که اندازه‌ی سرگذشت من جالب باشه!

این کتاب تصویری متفاوت و نو از سرخپوستان ارائه می‌کند و کلیشه‌ی «سفیدپوست بد - سرخپوست خوب» را می‌شکند.

(داستان های روسی)