داستایفسکی انگار چیزی یادش آمده باشد گفت: «نمایش در سه پرده:داستان چند مسافر که باهم به پتروآباد می آیند.خودشان را رند و حقه باز و معرکه بگیر می دانند.
واقعیت اینه که من یک روز صبح از خواب بیدار شدم و دیدم که پدرم تبدیل به یک کنه ی پشمالو شده و همچنان سعی می کنم ازش محافظت کنم. نمیخوای بدونی جهان انتزاع چه شکلیه؟
چشمم به شبح مردی پشت پنجره افتاد، داشت صاف به قبرستان نگاه میکرد. حتی از آن فاصله میفهمیدم چشمهایش روی من خیره مانده. اما یک ساعتی میشد که دیگر خبری از ماشین کشیش نبود. اصلا کسی در کلیسا نمانده بود. نگاهم را برگرداندم و با خودم گفتم واقعی نیست.
قهرمان اصلی این داستان مرد جوان مخترع و عاشق پیشه ای است که در دنیای درونی خود دچار ترسی مبهم از جزئیات دنیای در حال توسعه مخصوصا اتومبیل ها شده است .او برای بدست آوردن قلب معشوقه اش دست به اختراعی عجیب می زند که بازتابی از جهان بینی اوست.
خالی گذاشتن آپارتمان، حتی برای یک شب، ممنوع. ایجاد مزاحمت برای ساکنان، که همگی ثروتمند هستند یا مشهور یا هر دو، به کلی ممنوع. این ها تنها قوانینی هستند که جولز لارسن در شغل جدیدش به عنوان یکی از مراقبان آپارتمان های ساختمان بارثولومیو باید رعایت کند.