«وقتی آسانسور در طبقه ی همکف ایستاد، یک لحظه نگاهش به دری افتاد که روی آن نوشته بود: صحنه.

من فقط صدا را شنیده‌ بودم

زخم زار روایت همه ی آدم هاست در گشتن و گشتن و گشتن

داستانی درباره بیشتر دانستن...

حالا که ذره ذره سرم گرم می‌شد، داشتم چیزهایی را کنار هم می‌گذاشتم و به نتایج روشنی دربارة شریک زندگی‌ام می‌رسیدم

هق هق می کرد و اشک بر گونه اش روان بود رو به برادرش کرد و با التماس گفت...