شاو که در دوبلین به دنیا آمد، در سال 1876 به لندن نقل مکان کرد و در آنجا تلاش کرد تا خود را به عنوان یک نویسنده و رمان نویس تثبیت کند و روند سختی را برای خودآموزی آغاز کرد. در اواسط دهه 1880 او به یک منتقد معتبر تئاتر و موسیقی تبدیل شد. در پی یک بیداری سیاسی، او به انجمن تدریجی فابیان پیوست و برجسته ترین جزوه نویس آن شد. شاو سالها قبل از اولین موفقیت عمومیاش با عنوان Arms and the Man در سال 1894 نمایشنامهنویسی میکرد. او تحت تأثیر هنریک ایبسن، به دنبال معرفی یک رئالیسم جدید در درام انگلیسی زبان بود و از نمایشنامههایش به عنوان ابزاری برای انتشار سیاسی، اجتماعی و خود استفاده کرد. عقاید مذهبی در اوایل قرن بیستم، شهرت او بهعنوان یک نمایشنامهنویس با مجموعهای از موفقیتهای منتقدانه و مردمی که شامل سرگرد باربارا، معضل دکتر، و سزار و کلئوپاترا بود، تضمین شد.