کتاب بازگشت

بازگشت مجموعه ی هفت داستان کوتاه از اندری پلاتونوف است. برای نویسنده ای که در استانه ی تغییر قرن به دنیا آمده از میان برداشتن مرزهای زمانی و مکانی ناگزیر به نظر می رسد. او در آثار خود هر مرز قابل تصوری را از بین می برد. مرز میان انسان و حیوان جاندار و بی جان روح و ماشین زندگی و مرگ آرزوی خلق جهانی بهتر و عادلانه تر درون مایه ی اصلی بیشتر داستان های او است. کاراکترهای وی اغلب کسانی هستند که نسبت به دیگران پیرامونشان و حتی ابزار و اشیا حساسیتی ویژه دارند و می کوشند به درکی ژرفتر از جهان و خویشتن برسند. گرچه تقریباً در تمام موارد آدمهایی ساده مهربان کم سواد و روستایی هستند اما همگام با موج پیشرفت جهانی آنها نیز میخواهند رشد کنند و کالبد خود را بشکافند گویی روح عظیمشان در قفس تن نمی گنجد. ظرافت های نوشتاری و به کارگیری نمادها لطاقت گفتار و نگرش بسیار انسانی پلاتونوف نسبت به دنیای پیرامونش سبب می شود که داستان هایش اثری ژرف و ماندگار بر خواننده داشته باشند.
پیرمرد آهی کشید تفنگش را برداشت و به جنگل رفت تا چیزی شکار کند. همسرش از پشت سرش صدا زد: کجا می ری؟ دوباره میری وسط بوته ها لباسات رو پاره کنی؟ آخرش هم که با یه سنجاب با بچه خرگوش بر میگردی عجب شام معرکه ای بشدا
پیرمرد جواب داد میذار حداقل یه کم اکسیژن تنفس کنم میخوام قدرتم رو جمع کنم تا بتونم بیشتر کار کنم
پیرزن با شگفتی گفت: یعنی چی اکسیژن تنفس کنی؟ من توکل عمرم اکسیژن تنفس نکردم حالا نگام کن نمی تونی به گرد پام برس
«الکسی کربلوویچ گفت چون من به پیرمرد عقب مونده ام»
«طلب مونده؟ دست خالی برگرد تا واقعاً به عقب مونده ای ازت بسازم که به عمرت ندیده باشی تو جنگل باید همیشه به قدم جلوتر از همه باشی و گرنه حیوونا می خورنت!»