کتاب اه پدر پدر بیچاره مامان تو را در کمد آویزان کرده و من دلم خیلی گرفته

آرتور کوپیت هنرمندی دقیق که در طول زندگی حرفه ای اش به طور گسترده ای فرم و محتوا را در آثارش تجربه کرده است. او خودش را به عنوان نمایشنامه نویس آمریکایی تنوع طلب و خلاق به جهان معرفی کرده است.

کوپیت نمایشنامه «آه پدر را زمانی نوشت که در حال گذراندن مقطع کارشناسی ارشد در رشته تئاتر اروپا بود. هدف اصلی‌اش از نوشتن این نمایشنامه برنده شدن در مسابقه نویسندگی بود و هرگز پیش بینی نمی کرد که در سن بیست و سه سالگی به چنین موفقیتی برسد و درام نویسان سرتاسر جهان او را تحسین کنند. همان طور که عنوان این مسابقه نشان می داد کوپیت نمایشنامه اش را به عنوان اثری با رودی یک کمدی فارس شبه کلاسیک به سنت فرانسوی تقلبی تحت تأثیر نمایشنامه‌نویسان پیشتاز فرانسوی همچون آرتور آداموف، اوژن یونسکو و ساموئل بکت نوشت پیشتازانی که در ابتدا از آنان به عنوان بخش فرعی تئاتر» نام می بردند و مارتین اسلین در ۱۹۹۱ آن را تئاتر ابزورد نامید. این نمایش جنبشی را آفرید و در کمبریج، ماساچوست، کامرشیال هاوس و... که بازتاب های بسیار مثبتی داشت، اجرا شد. نگاههای مساعد بر این نمایشنامه توجه تئاتر فونیکس نیویورک که در اصل محلی بود خارج از برادوی برای اجراهای نمایشی متناوب را جلب کرد. این نمایش در بیست و ششم فوریه ۱۹۹۲ در این سالن به روی صحنه رفت و پس از آن ٤٥٤ اجرا، که در اصل رقمی باور نکردنی و موفقیتی بسیار بزرگ برای نمایشنامه نویسی بود که تا آن روز هیچ اعتباری در تئاتر نیویورک کسب نکرده بود. این اثر جایزه ورنون رایس و اوتر سیرکل را از آن خود کرد. شخصیت‌های این نمایش درگیر پیچیدگی‌های روانی هستند که قطعا مخاطب هرگز آنها را

فراموش نخواهد کرد.