چهل نامه کوتاه به همسرم مجموعه‌ای از نامه‌هایی است که نادر ابراهیمی هنگامی که مشغول یادگیری هنر خوشنویسی بوده به همسرش فرزانه منصوری نوشته است. وی در این نامه‌ها درباره زندگیشان در کنار هم، عشق و مشکلاتشان صحبت می‌کند و آشکارا سختی‌ها و اضطراب مشترکشان را مطرح می‌کند. برای ابراهیمی نوشتن این نامه‌ها فقط فرصتی برای تمرین خوشنویسی نبود بلکه تمرینی برای کاوش و جست و جو در درک زندگی، عشق و رابطه زناشویی است.

نادر ابراهیمی (زاده ۱۴ فروردین ۱۳۱۵ در تهران – درگذشته در تاریخ ۱۶ خرداد ۱۳۸۷، تهران)، داستان‌نویس معاصر ایرانی بود. او علاوه بر نوشتن رمان و داستان کوتاه در زمینه‌های فیلم‌سازی، ترانه‌سرایی، ترجمه، و روزنامه‌نگاری نیز فعالیت کرده‌ است. ابراهیمی، همراهِ بهرام بیضایی و ابراهیم گلستان، از اندک‌شمار سخنوران ایرانی به‌شمار می‌رود که هم در سینما و هم در ادبیات کار کرده و شناخته شده بوده‌اند. نادر ابراهیمی تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش یعنی شهر تهران گذراند و پس از گرفتن دیپلم ادبی از دبیرستان دارالفنون، به دانشکده حقوق وارد شد. اما این دانشکده را پس از دو سال رها کرد و سپس در رشته زبان و ادبیات انگلیسی به درجه لیسانس رسید. نادر ابراهیمی چندین فیلم مستند و سینمایی و همچنین دو مجموعه تلویزیونی را نوشته و کارگردانی کرده، و آهنگ‌ها و ترانه‌هایی برای آن‌ها ساخته‌ است.

کشف ارتباط میان ابرها، درخت‌ها، گل‌ها، آب‌ها، ریشه‌ها، فقط قدری صبوری و حوصله می‌خواهد؛ و آنگاه خواهیم دید که هیچ نقاشی در طول تاریخ این‌گونه از ریشه کار نکشیده است و از آن به عنوان سازه‌یی گویا و فلسفی، بهره نگرفته است...

این رمان درباره زندگی دختری است که در کودکی مادر و پدر خود را از دست می‌دهد و پس از ناملایماتی که از بستگان نزدیکش می‌بیند به پرورشگاه سپرده می‌شود و در محیط خشک و خشن آنجا پرورش می‌یابد...