کتاب از شفاهی تا کتبی (زمینه شفاهی حماسه‌ های ایرانی داستان‌ گویی و شاعری)

«از شفاهی تا کتبی» کوششی جست و جوگرانه و با استناد بر مدارک معتبر باقیمانده برای درک زمانه‌ای است که حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر پارسی‌گوی در آن می‌زیسته است. نویسنده در این کتاب به دنبال آن است تا با تمرکز بر فرهنگ، حکومت و جامعه‌ای که فردوسی در آن زندگی می‌کرده به تاثیر سنت شفاهی زمانه بر کتاب شاهنامه پی ببرد. نویسنده در این کتاب سوالی مطرح می‌کند با این عنوان که آیا فردوسی برای نوشتن شاهنامه از منابع مکتوب بهره جسته یا اثر خود را به تاثیر از منابع شفاهی نگارش کرده است. او پس از پاسخ به این پرسش به تعاملات انجام شده در نوشتن «شاهنامه» می‌پردازد و این موضوع را مورد بررسی قرار می‌دهد که فردوسی در نگارش کتاب «شاهنامه» سنت شفاهی با سنت نوشتاری زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کرده و دوران پیش از خود را با هم ترکیب کرده است.