دم غروب بود که رسیدم. آسمان تهران آبی پرتقالی بود و شهر، انگار زیر لحافی زرد و نارنجی عشق بازی کند،

وارد که می شود شروع می کند به گرم کردن... باشگاه بزرگ است و تاتامی هایش را تازه شسته اند...

چه کسی است که تصدیق می کند باید یک شبکه گوشت و استخوان وجود داشته باشد تا شکل عشق را حفظ کند

سرگذشتنامه آلمان شرقی

اما من چه دارم؟ چیزهایی که می شنوم و چیزهایی که می گویم، همین

انسان به چاپلوسی نیازمند است...