خواجه شمس‌ُالدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی در شیراز)، نامدار به لِسان‌ُالْغِیْب، تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسان‌ُالْعُرَفا و ناظِم‌ُالاُولیاء، شاعر سدهٔ هشتم هجری ایران است.

در کهکشان براده های آهن می بینم ستاره ای در جای خودش نیست

کورسوی چراغ های آبادی بعدی پدیدار شده بود.از کنار گورستان گذشتند...

پرستوهای چشمان تو به جنوب مهاجرت نمی کنند. او سپیدارهای میان سینه تو برگی فرو نمی افتد.

(دستور فارسی)