کتاب شراب خام

«ناصر، تو یه روزی به من گفتی که در تمام دنیا تنها چیزی که می‌خوای اینه که یک نویسنده خوب باشی. اولا خوش به حالت که در زندگیت هدف و مقصود پیدا کردی. اما خب، حالا بگو ببینم آیا واقعا اگر چند تا کتاب نوشتی و مردم گرفتند و خواندند تو خوشبخت روزگار می‌شی؟»
گفت: «اگه از این سوال مقصودت این است که ابتذال و بیهودگی زندگی آدم ابوالبشر و تمام هستی را به من یادآوری کنی باید در بست با تو موافقت کنم. آمین یا رب العالمین. اگه نه، پس‌آمیز جلال خان چشم‌ها تو واکن و ببین ما فعلا داریم روی همین زندگی می‌کنیم. منظورم از ما، آدم‌هایی رو می‌گم که میلیون‌ها ساله اینجا زندگی کرده‌ایم. شهرهای ما و خانواده‌های ما، همون طور که به لوله کشی آب و آسیاب و کارخانه‌های سازنده قرص سردرد احتیاج دارن به هنر و زیبایی هم احتیاج دارن. آفریدن یک اثر هنری عالی‌ترین نمونه پیشرفت، پختگی و روح فرهنگ دنیاست. اما برگردیم به سوال تو: بله تنها چیزی که من می‌خوام این است که روح خودم، یک انسان ایرانی را در این تاریخ، بنویسم و تشریح کنم. این کار هرگز نشده. و فراتر از این، می‌خوام راز و رمز و دردهای حیات بشر را آن طور که من حس کرده‌ام یادداشت کنم. این شاید رنگ تازه‌ای به افسانه سرگشتگی بشر روی این زمین بده.»