سایۀ ریحان روی دیوار می رقصد

(داستان‌های فارسی، قرن 14)

خورشید مثل اسبی بالدار، بالای گودال آویزان مانده بود. با گردن شکسته و سری که خم شده بود روی سینه‌اش، انگار به سیا نگاه می‌کرد.

با خودم گفتم شاید دیگر هیچ وقت نتواند باغ را ببیند...

دلبستگی چیز عجیبی است

آخرین باری که با هم دعوا کردیم، در آپارتمان گیشا می‌نشستیم