کامو در این نمایشنامه و با برگزیدن صحنه‌هایی چند از دوران حکم‌ روایی کوتاه کالیگولا، همان خط سیر فکری خودش را دنبال می‌کند، یعنی مبارزه با ظلم و زور و استبداد.

در این نمایشنامه می توان بعینه ریشه های اندیشگی بوال را در آنچه او بعدها تئاتر ستمدیدگان خواهد نامید ردگیری کرد

دیگر آرزویی برایم نمانده تنها سوالم که بی جواب مانده آن است که تو با این عظمت چگونه در این چراغ کوچک جا میشوی چگونه تو به درون چراغ راه پیدا کردی چگونه میتوانی آرزوهای اربابانت را برآورده کنی من دلم میخواهد جای تو باشم .

(جهان نمایش 36)

(جهان نمایش 41)

(جهان نمایش 8)