عیارنامه، همچون بسیاری از آثار بیضایی، زبانی درخشان، کهن‌گونه و سرشار از کنایه‌ و اشاره دارد.

استریندبرگ در پرتو اندیشه های سودنبورگ به تجزیه و تحلیل زندگی، مرگ و زندگی پس از مرگ در نمایش یک رویا می پردازد.

استریندبرگ را باید سلطان «من» نویسنده نامید. این داستان خود استریندبرگ بود «من» نویسنده همیشه همان و همیشه نوسازی شده.

جاناتان ابرستاره دنیای نقاشی و شخصیت اصلی این نمایشنامه، دچار بحران هویت شده است و هدف راستینش را در دنیای هنر گم کرده است. به این امید که بتواند شور و اشتیاق روزهای جوانی و خویشتن از دست رفته اش را بازیابد، در سفری به دیدن پاتریشیا، عشق قدیمی اش می رود.

ادبیات نمایشی