کتاب "دست های آلوده" نمایشی از یک زندگی تشکیلاتی و حزبی است که در آن اعضاء حزب باید چندان به حزب و اهدافش وفادار باشند که دستوراتش را بدون چون و چرا اجرا کنند...
آرتور میلر با خلق شخصیت ویلی لومان، فروشندهی دوره گرد سالخوردهای که اکنون به سختی میتواند خرج زندگیاش را درآورد، تعریف جدیدی از قهرمان تراژیک به عنوان انسانی با آرزوهای بینهایت بزرگ ولی غیرواقع بینانه ارائه کرد.
"در انتظار گودو" نمایشنامه بسیار سادهای است: کنش آن در مکان ماوقعی اتفاق میافتد که تقریبا به هیچجا شبیه نیست. توضیح صحنهی محل کنش بسیار ساده است: جادهی بیرون شهر، یک درخت، غروب.
در نمایشنامه "اگر از نو شروع کنیم" اشمیت کاری را میکند که همیشه میکند. او یک موقعیت سادهی زندگی را انتخاب میکند و آن را به درسی برای زندگی تبدیل میکند. اشمیت با بکار بردن طنز مخصوص خود، ما را بار دیگر وامیدارد تا دربارهی مسائل زندگی فکر کنیم.
در کتاب "کرگدن"، شهر کوچکی توسط شهروندی که به کرگدن تبدیل شده و نظم اجتماعی را زیر پا میگذارد، محاصره شده است. هرچه شهروندان بیشتری به کرگدن تبدیل میشوند، زیر پا گذاشتن قوانین غیرقابل تحملتر میشود. در این شرایط، مردی به نام برانژه نمیتواند هویت و شکل خود را تغییر بدهد...