داستان دریچه‌ای به جهان اندیشه و احساس است و دری که به سرزمین عجایب باز می‌شود...

حجم داستان معاصر، بسیار زاید است که مشکل می توان به نحوی مناسب و فشرده بررسی آن را انسجام بخشید.

نهلان ویران بود. شبیه یک بنای جامانده در تاریخ که حالا با شورش یک سپاه، ستون‌هایش ریخته و برای همیشه در تاریخ محو شده.

دایی رفت جلوی عطا ایستاد و محکم زد توی صورتش.

وسط حرف هایم با نرگس، میلاد را، که مدتی است برای فضولی نشسته روبه‌رویم، می‌بینم که بلند می‌شود و می‌رود آشپزخانه بعد، با قابلمه تقلون مادرم و یک قاشق بر می‌گردد می‌نشیند سر جای قبلی.

بابا سم طلا پیر بود و کمردرد داشت. تا حنایی را می‌دید، چیزی از او میخواست.