ای نگاهت نخی از مخمل و از ابریشم چند وقت است که هر شب به تو می اندیشم....

بخوانم من برایت داستانی اگه عقلت رسه تو کف بمانی ای رفیق عاقل و دانا...

آیا قبل از سرودن شعر به پایان آن می اندیشید؟

چشمه جوشید و جویبار نشد رود کوشید و آبشار نشد...

دیوانه است او / که وقتی حرف می زند دیوار به سمت دیگرش نگاه می کند ...

و از قضا امروز نامه ای نوشتم و اعتراف کردم من هرگز شاعر نبوده ام بعد...